FoW - Sd Kfz 250 Platoon

Hej!

Z klimatów starożytnych i fantastycznych przenosimy się w realia drugowojennego konfliktu. Dzisiaj chciałbym Wam zaprezentować pluton lekkich transporterów półgąsienicowych Sd Kfz 250. Poniżej zamieszczam krótką informację pochodzącą z Wikipedii:

"Leichter Schützenpanzerwagen Sd.Kfz.250 (le.SPW SdKfz.250) – niemiecki lekki półgąsienicowy transporter opancerzony używany w czasie II wojny światowej przez armię niemiecką i niektórych sojuszników. Budowany był od czerwca 1940 roku w dwóch wersjach produkcyjnych (starszej i nowszej) oraz kilkunastu odmianach.
Transportery napędzane były sześciocylindrowymi silnikami gaźnikowymi Maybach HL 42 TRKM o pojemności 4,2 l i mocy 73,6 kW (100 KM), co umożliwiało osiągnięcie prędkości 65 km/h na drodze. Zasięg wozu na drodze wynosił 320 km.
Grubość blach opancerzenia przedniej części wynosiła 14,5 mm, boków 8 mm. Pojazd miał odkryty od góry przedział bojowy oraz pojedyncze drzwi w tylnej płycie kadłuba. Standardowe uzbrojenie składało się z karabinów MG 34.
Sd.Kfz 250/1 zaprojektowany jako lekki transporter opancerzony piechoty był najczęściej wykorzystywany do przewożenia 4 żołnierzy i prowadzenia zwiadu. Jego dwa karabiny MG 34 i lekki pancerz zapewniał pewną ochronę przed napotkanym wrogiem. Przewoził również przeszło 2000 sztuk amunicji. Wykorzystywany głównie w dywizjach pancernych i grenadierów pancernych."

***

Hey!

From ancients and fantasy wargames to WWII :) Today I`d like to show you Sd Kfz 250 Platoon. Below you may find a short note from Wikipedia:


"The Sd.Kfz. 250 (German: Sonderkraftfahrzeug 250; 'special motor vehicle') was a light armoured halftrack, very similar in appearance to the larger Hanomag-designed Sd.Kfz. 251, and built by the DEMAG firm, for use by Nazi Germany in World War II. Most variants were open-topped and had a single access door in the rear.
The Sd. Kfz 250 was adopted in 1939 to supplement the standard halftrack. Production delays meant the first 250 did not appear until mid-1941.

The vehicle was used in a wide variety of roles throughout World War II. The basic troop carrier version was used as an armored personnel carrier for reconnaissance units, carrying scout sections. This basic variant usually mounted one or two MG34 machineguns. Later variants carried 20 mm, 37 mm, and even 75 mm guns to support the more lightly armed versions (see table below).
Several special-purpose variants were seen early in the war. The 250/3 and 250/5 were command variants, equipped with fewer seats but with long-range radio equipment. These were used by battalion and higher commanders as personal command vehicles, most famously the 250/3 used by Erwin Rommel in the North African campaign. Early versions had large 'bedframe' antennas, which were easy to spot at long range, making them more vulnerable to artillery fire. Later variants dispensed with this and used a whip antenna instead.
The Sd.Kfz. 253 variant was fully enclosed, and was used by artillery forward observers to accompany tank and mechanized infantry units.
The initial design had an armoured body made of multi-faceted plates, which gave good protection against small arms fire, but which made the design both expensive to manufacture and quite cramped. Production of this early version stopped in October 1943 with some 4,200 built and a second version (neue Art or "new version"), greatly simplified to speed up manufacture, began replacing it. In both variants, the armour was useful only for stopping small-arms fire and small artillery fragments. Heavy machinegun fire, anti-tank gun fire, or almost any tank gun could penetrate the Sd.Kfz. 250 at long range."